❐ Στυλιανὸς Ἀλεξίου, Ἡ Σητεία καὶ ὁ «Ἐρωτόκριτος» στὴ ζωή μου (Ὁ Βιτσέντζος Κορνάρος καὶ ἡ παγκόσμια ἀναγνώρισή του)❐ Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος – Λαμπρινὴ Τριανταφυλλοπούλου, Παπαδιαμαντικὲς μεταφράσεις κειμένων γιὰ τὸ τουρκικὸ ζήτημα καὶ τὸν ἑλληνοτουρκικὸ πόλεμο τοῦ 1897❐ Γιώργης Μανουσάκης, Τὸ κωμικὸ στοιχεῖο στὸ ἔργο τοῦ Νίκου Καζαντζάκη❐ Μανόλης Καρέλλης, Ὁ Νίκος ἢ ἡ Γαλάτεια, ποιὸς ἔγραψε τὰ σχολικά;❐ Ζαχαρίας Ε. Σμυρνάκης, Ἑλληνικὴ ἔχει ἀρχὴ τὸ ὄνομα Ἀλιτζανὴ❐ Ὀδυσσέας Σπαχής, Σκέψεις γιὰ τὸ πολίτευμα καὶ τὸ δίκαιο στὸ στοχασμὸ τοῦ Ἀδαμάντιου Κοραῆ❐ Παναγιώτης Μιχ. Παρασκευᾶς, Ἡ Μικρασιατικὴ καταστροφὴ καὶ οἱ πρόσφυγες στὸ Ρέθυμνο μέσα ἀπὸ τὸ ἔργο τοῦ Π. Πρεβελάκη, «Τὸ χρονικὸ μιᾶς πολιτείας» καὶ τοῦ Ἀνδρέα Νενεδάκη, «Βουκέφαλοι καὶ ἄδεια ἡνιοχείας»❐ Βιργινία Βέργη-Νέρη, Τὸ Φόδελε στὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1866❐ Δημήτρης Σάββας, Ἐκπαιδευτικὴ προσφορὰ τῶν μοναστηριῶν τῆς Πεδιάδος❐ Λουκᾶς Δ. Παπαδάκης, Μελετίου Μεταξάκη ἀπολόγος❐ Νίκος Λεβεντάκης, “λίθος περ ἐοῦσα θεῶν ἐκ κήδεα πέσσει” («Ἰλιάδα» Ω 617), Ἀπόηχοι ἀπὸ τὸ ὑπόστρωμα μιᾶς κηδείας ἀνατολικοῦ τύπου❐ Ἰωάννης Μαρκάκης, Ἡ πολιτειακὴ δομὴ τῆς Δωρικῆς Κρήτης – Τὰ συναφῆ παθολογικὰ φαινόμενα❐ Γιῶργος Γουγάκης, Ἡ «Ἀντιγόνη» τοῦ ποιητῆ Jacques Delille❐ Γιῶργος Τζωράκης, Τὸ ἡρῶον τοῦ Ἡρακλείου. “Τὸ πάνθεον τῶν Κρητῶν ἀγωνιστῶν”ΨΗΦΙΔΕΣὙπὸ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας Στυλιανοῦ: Ὠδὴ καὶ Παρωδία· Γιάννης Γρ. Χλουβεράκης: Στυλιανὸς Ἀλεξίου, ὁ Ἐρωτοκριτολόγος· ΜηνὰςΤσικριτσῆς: Κρητικὰ ἱερογλυφικὰ ἑλληνικὴ γραφὴ καὶ γλώσσα