Ήταν κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '60 όταν επισκέφτηκα για πρώτη φορά ως πιτσιρικάς τα γραφεία της εφημερίδας "Πατρίς" στην οδό Θεσσαλονίκης. Δε θα ξεχάσω ποτέ κι απ' ότι φαίνεται θα κουβαλάω για πάντα μέσα μου τη μυρωδιά εκείνου του στενού και υγρού γραφείου.
Εκείνος, σκυμμένος πάνω απ ' τα χαρτιά του έγραφε ακατάπαυστα κι άναβε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Ένα "καλώς τον" και ένα "κάθισε" έπειτα σιωπή. Περνούσε ώρα μέχρι να ακουμπήσει κάτω από το μολύβι και να σηκώσει το βλέμμα. Αλλά και πάλι η κουβέντας μας σχεδόν ανύπαρκτη. (από την έκδοση)
2813409247